ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ ﻓﻘﻂ ﻧﮕﺎﺵ ﮐﻨﯽ

ﻫﻤﯿﻨﻄﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﯼ

ﻧﮕﺎﻫﺶ میکنی

ﺍﺷﮑﺎﺕ ﺳﺮﺍﺯﯾﺮ میشه .…

ﺗﻮی ﺩلت میگی .…

ﻧﺒﺎﺷﯽ ... ﻣﯿﻤﯿـــــﺮﻡ

همیشه باش

اﻭ " ﻣــﺮﺩ " ﺍﺳﺖ ﺩستهایش ﺍﺯ ﺗﻮ زبرتر ﻭ ﭘﻬﻦ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ...

ﺻﻮﺭﺗﺶ ﺗﻪ ﺭﯾﺸﻰ ﺩﺍﺭﺩ...

ﺟـﺎﻯﹺ ﮔﺮﯾــﻪ ﮐﺮﺩﻥ، ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ ﺳﻔﯿﺪ میشود...

ﺍﻭ ﺑﺎ ﻫﻤــﺎﻥ ﺩستهای ﺯﺑﺮﺵ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﻣﯿﮑﻨﺪ...

و ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﺎﺻﺎﻑ ﻭ ﻧﺎﻣﻼﯾﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ می بوسد ﻭ ﺗﻮ ﺁﺭﺍﻡ ﻣﯿﺸﻮﻯ...

به او سخت نگیر..!

او را خراب نکن..!

ﺍﻭ ﺭﺍ "ﻧﺎﻣــــﺮﺩ" ﻧﺨﻮﺍﻥ..!

ﺁﻧﻘﺪﺭ او را با ﭘﻮﻝ ﻭ ﺛــﺮﻭﺗﺶ اندازه گیری نکن..!

ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧــــﺦ ﺑﺪﻩ ﺗﺎ ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺑﺪﻭﺯﺩ...

ﻓﻘــــﻂ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺭﻭﺭﺍﺳﺖ ﺑﺎﺵ ﺗﺎ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺖ ﺑﺮﯾﺰﺩ...

آن مردی که صحبتش را میکنم، خیلی تنها

تر از زن است..!

ﻻﮎ ﺑﻪ ﻧﺎخنهایش ﻧﻤﯿﺰند ﮐﻪ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺩﻟﺶ یک ﺟﻮﺭﯼ ﺷﺪ،

ﺩست هایش را ﺑﺎﺯ کند، ﻧﺎخنهایش را ﻧﮕﺎﻩ کند ﻭ ﺗﻪ ﺩﻟﺶ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺵ ﺧﻮﺷﺶ ﺑﯿﺎید..!

ﻣﺮﺩ نمیتواند ﻭﻗﺘﯽ ﺩﻟﺶ ﮔﺮﻓﺖ، به دوستش زنگ بزند، یک دل سیر گریه کند و سبک شود..!

ﻣﺮﺩ، ﺩﺭﺩﻫﺎیش را ﺍﺷﮏ نمی کند، فرو می ریزد در قلبی که به وسعت دریاست...

یک ﻭقت هایی، یک ﺟﺎﻫﺎﯾﯽ، ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ: "میم" مثل " مرد "

براي همديگر وقت صرف ميکنيم.
 به همه ميگويم که دوستش دارم.
 براي قدر داني از محبتهايش،نامه عاشقانه اي برايش مينويسم.
 در جمع از او تعريف ميکنم.

براي همديگر وقت صرف ميکنيم.
 به همه ميگويم که دوستش دارم.
 براي قدر داني از محبتهايش،نامه عاشقانه اي برايش مينويسم.
 در جمع از او تعريف ميکنم

 براي سلامتي اش صدقه ميدهم.
 در همه ي لحظات با گذشت رفتار ميکنم و سعي ميکنم که هميشه سرزنده و شوخ طبع باشم.
 کارهايي که نشان دهنده ي محبتم نسبت به اوست برايش انجام ميدهم.
 هر گاه از او خيلي عصباني هستم به نکات مثبتش هم فکر ميکنم.

 اگر احساس کنم چيزي از وسايل شخصي اش چيزي کم دارد ولي خودش نمي خرد،حتما برايش تهيه ميکنم.
 هميشه همه ي هدايايي را که به من داده است از صميم قلب دوست دارم.
 و……….
 و هميشه دل آرام يکديگر هستيم.

البته خدا کنه که اینجوری باشه

دَمــہ اونــے كــہ تَنهاست گَرم....... 

قلبت را آرام کن

یک وقت هایی بنشین و خلوت کن با تمام سکوت هایت ...

نگاه کن به اطرافت ...

به خوشبختی هایت ...

به کسانی که میدانی دوستت دارند ...

به وجودهایی که برایت اهمیت دارند ...

وبه خدایی که

تنها

گاهی یک جای دنج انتخاب کن ...

گاهی یک جای شلوغ...

آرامش را در هر دو پیدا کن ...

هم در کنار شلوغی آدم ها ...

هم در کنار پنجره چوبی و

تنها

دل مشغولی ها را گاهی ساده تر حس کن ...

باران را بی چتـر بشناس ...

خوشحالی را فریاد بزن ...

و بدان تـو بــهتــریــنی.