بعضیا هستن دیگه آهنگای شاد به دلشون نمی شینه...بعضیا هستن دلشون می خواد هیچکس سکوتشونو نشکنه...

بعضیا هستن جای شبو روزشون عوض شده...بعضیا هستن دیگه از آدما می ترسن...بعضیا هستن تیپ مشکی رو به هر تیپی ترجیح میدن...

بعضیا هستن همه جا تنهان و فقط صدای خنده های دیگرانو گوش میدن....بعضیا هستن هی از خدا گله می کنن...بعضیا هستن عاشق نوشته های پر دردن چون دردشونو قشنگ توصیف می کنه...

بعضیا هستن خنده هاشون تلخه و دیگه گریه هاشون آرومشون نمی کنه...بعضیا هستن دوس دارن شاد شن ولی همش فاز غم ، دنیاشونو می گیره...بعضیا هستن دلشون شکسته ولی صداشونو در نیاوردن...

بعضیا هستن از زندگی خستن ولی دارن به خاطر بعضیا زندگی می کنن........

این بعضیا عجب شبیه منن !!!! من این بعضیا رو خیلی دوس دارم.....

میگن عاشق ها عشق شان را زیبا میبینن ،

این دفعه که دیدمت زیباتر شده بودی

نمیدانم هر دفعه تو زیباتر میشی یا من عاشقتر !؟؟

ترسم که تو هم یار وفادار نباشی

عاشق کش و معشوق نگه دار نباشی

من از غم تو هر روز دوصد بار بمیرم

تو از دل من هیچ خبردار نباشی

به سلامتی کسی که عادت کردم به نبودنش،ولی بازم دلم بودنش رو میخواد....

سلامتی تنها ماه زندگیم که بعد رفتنش حتی شبام هم سوت و کور شده...

سلامتی مخاطبی که دیگه خاص نیست چون مال من نیست...!!!!

جدیدن یه حس توی گلوم قلمبه شده بهش میگن بغض.......

این بغضه داره خفم میکنه نه میشکنه ک راحتم کنه نه میره پایین چه حس عجیبی دارم این روزا یه اهنگو صد بار گوش میدم یه عکسو صدبار نگا میکنم یه حرفو صد بار میزنم چه تکراری شده زندگیم خودمم تکراری شدم دیگه خستم اومدم اینجا که بنویسم دردامو حرفامو اشکامو ......

همچیمو

مهم نیست که قبل از ازدواج عاشق بشی یا بعد مهم اینه مرد زندگی باشی می خوام بگم اونی که زندگی کردن بلد نباشه چه عاشق باشه چه نباشه هم سر خودشو به باد میده هم باعث بدبخت شدن دیگری میشه" بیا کمی انصاف داشته باشیم

آغوش من فقط اندازه تو جا دارد...

 بقرآטּ مטּ فقط مال خوבتم...

وقتی برای اولین بار با تو"...متولد شدم و حالا که بی تو"...دارم میمیرم هرگز دخیل امیدم را به هیچ دری جز درگاه خودش نبستم حتی وقتی همه امیدم در زیر پاها لگد مال میشد و من با همه تنهایی زندگی را به تو"...میباختم همین

به تو عادت کرده بودم
اي به من نزديک تر از من
اي حضورم از تو تازه
اي نگاهم از تو روشن
به تو عادت کرده بودم
مثل گلبرگي به شبنم
مثل عاشقي به غربت
مثل مجروحي به مرهم
لحظه در لحظه عذابه
لحظه هاي من بي تو
تجربه کردن مرگه
زندگي کردن بي تو
من که در گريزم از من
به تو عادت کرده بودم
از سکوت و گريه شب
به تو حجرت کرده بودم
با گل و سنگ و ستاره
از تو صحبت کرده بودم
خلوت خاطره هامو
با تو قسمت کرده بودم
خونه لبريز سکوته
خونه از خاطره خالي
من پر از ميل زوالم
عشق من تو در چه حالي